sanrı

dünyanın dönüp durduğu boşlukta

gördüm, her şey yerli yerindeydi

ve bana bahşettiği bu hüzün

kendini var etti bir yangının içinde

şimdi yüksek bir binanın tepesinde

balkon mermerine dayanmış yüzümle

rüzgârı her yanıyla kucaklamak

-seni güldürür mü?

bir akış bu yahut kıyıya vuran dalga

nereye vuruyor bilmiyorum

ama bize çarpacak boşluğunun sesi

elini göğe uzatıp yağmur toplar gibi

bu yağmura aşinaymış gibi

ıslaklığından kurtulmaya heves etmiyorum.