sen yağmur dök

yağmurlu bir yol düşlüyorum

başı olmayan, sonu yaratılmayan

düşlüyorum ki içi boş bir gecenin

bardakları dolsun ağzına kadar

kederli yağmurlarla,

çamurlu yağmurlarla

bu gece sesi işitilmeyen bir kuş

kendini asacak göklerden aşağı 

ne yıldız olacak orada ne de ay

kederli yağacak yağmur

ve çamur getirecek ardından

ben bu gece bir düşü öldüreceğim

kanı benim elime bulanacak, kirli

duvarlara sürterek yürüyeceğim 

kederli yağmur beni temizleyecek

ama çamur silinmeyecek hiç

bir ayna koyacağım karşıma

sesime kulak vermeden geçip gidecek

"bak!" diyeceğim, "buradayım hâlâ."

yağmur kederli yağsa da

ayaklarım hep çamura bulansa da.